Διαπλανητικο Ιντερνετ στο διαστημα από τη NASA

H επικοινωνία διαστημικού αεροσκάφους και γης είναι κατά κανόνα αποσπασματική και αναχρονιστική. Θυμίζει την εποχή των τηλεφωνικών κέντρων που απαιτούσαν χειροκίνητη μεταφορά των καλωδίων για να επιτευχθεί η συνομιλία των δύο άκρων. Μέσω του νέου της πρωτοκόλλου, η NASA δηλώνει ότι αυτό πρόκειται να αλλάξει.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η NASA αναζητούσε το αποκαλούμενο πρωτόκολλο Καθυστέρησης (ή Διατάραξης) – Ανεκτικού Διαδικτύου (DTN). Πρόκειται για μια ιδέα εισαγωγής στο διάστημα των αυτόματων πρωτοκόλλων που επιτρέπουν την αδιάκοπη επικοινωνία στο γήινο ίντερνετ.
Η επικοινωνία στο διάστημα διαφέρει σημαντικά από τη διαρκή ροή πληροφοριών στη γη, όπου οι υπολογιστές εντοπίζουν ο ένας τον άλλον, ανταλλάσσουν δεδομένα και στη συνέχεια αποσυνδέονται. Στο διάστημα η επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω ευδιάκριτων αλμάτων και απαιτεί ένα σύστημα «αποθήκευσης και προώθησης» που μπορεί να συγκρατεί πληροφορίες σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Για παράδειγμα, εάν ένα διαστημικό εξερευνητικό σκάφος στον Άρη χρειαστεί να στείλει δεδομένα στη Γη, θα χρειαστεί αρχικά να αποθηκεύσει τα δεδομένα μέχρι να βρεθεί εντός μήκους κύματος ενός δορυφόρου ή ίσως του Διεθνούς Διαστημικού Κέντρου. Μετά τη λήψη της πληροφορίας, το διαστημικό σκάφος θα συγκρατήσει προσωρινά την πληροφορία μέχρι το επόμενο άλμα, όπου πρέπει να αποθηκευτεί εκ νέου για να επιτραπεί τελικά η αποστολή της στη Γη.
Σήμερα, η αποστολή δεδομένων από τη Γη στον Άρη και πίσω απαιτεί περίπου 4 ώρες, χρόνος που εξαρτάται και από τη θέση των πλανητών. Συνεπώς, οι επιστήμονες χρειάζεται να προγραμματίζουν το χρόνο αποστολής δεδομένων. Το DTN αποτελεί μια προσπάθεια να αυτοματοποιηθεί η παραπάνω διαδικασία. «Η ιδέα είναι ότι μπορείς να στέλνεις δεδομένα από τη Γαλλία στον Άρη με αδιάκοπο τρόπο», δηλώνει ο Έιντριαν Χουκ, επιστήμονας της NASA, o οποίος συμμετείχε στην ανάπτυξη του πρωτοκόλλου κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.
Το Νοέμβριο του 2008, η NASA πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμή του DTN. Τοποθέτησε λογισμικό στο EPOXI, ένα ανεπάνδρωτο διαστημικό εξερευνητικό όχημα που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση περίπου 32 χιλιομέτρων από τη Γη και το χρησιμοποίησε για τη μεταφορά δεδομένων μεταξύ του οχήματος και του πλανήτη. Σήμερα, η NASA προσανατολίζεται προς την εγκατάσταση μιας νέας εκδοχής αυτού του λογισμικού στο ίδιο σκάφος και στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το λογισμικό θα αποσταλεί στους υπολογιστές του EPOXI, χρησιμοποιώντας πανίσχυρες κεραίες σε τρεις βάσεις – Καλιφόρνια, Καμπέρα και Μαδρίτη. Η μεταφορά του νέου λογισμικού, όγκου περίπου ένα megabyte, απαιτεί περίπου 1 ώρα.
«Εάν όλα πάνε καλά, μέχρι το Σεπτέμβριο θα υπάρχουν τρεις κόμβοι στο διαπλανητικό δίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της Γης», υποστηρίζει ο Dr Βιντ Σερφ της Google, συνεργάτης του Χουκ στην ανάπτυξη του πρωτοκόλλου.
Πηγή: www.economist.com